REIGJASK

ð, the vellums always spell with i, not ey, and Eb. 117 new Ed. note 6 is a misprint; [rígr and reigjask point to a lost strong verb, ríga, reig]:—to throw the body back, with the notion of stiffness and haughtiness; reigðsk hann við ok lét útrúliga, Eb. 320; reigðisk (thus the vellum) næsta brúðr í móti, Þryml. 50; hón reigðisk við honum ok mælti, Fas. ii. 131; ok svá sem á leið þeirra tal, þá reigðusk æ því meir við liðs-menn, Fms. viii. 158; Þórdís reigðisk (ræiddisk Ed. wrongly) nokkut svá við honum, ok skaut öxl við Þormóði, Fb. ii. 153; reygðisk, Fbr. 38 new Ed., a paper MS., is an error.